Uit de Vijzelcourant een prre publicatie; Ondernemingen over… Hobby’s
De een rijdt in zijn vrije tijd door onherbergzame gebieden, de ander verzamelt servies of werkt met hout. Joke heeft een bonte verzameling:
Dat Joke de Boer, werkzaam bij Myrabelle (hoek Vijzelgracht / Prinsengracht), thuis ook met servies bezig voor haar hobby is dat wisten we niet. Haar liefde gaat uit naar het ‘echte Boerenbont’. Haar vitrinekast staat vol met allerlei varianten in het Boerenbontservies.
‘Hoe dat zo gekomen is;’ herhaalt ze de vraag lachend. ‘Nou mijn schoonmoeder kwam te overlijden en we moesten haar woning leeghalen. Daar zag ik het Boerenbontservies staan. Niet dat mijn schoonmoeder zoveel boerenbont servies had maar zo is het wel begonnen. Op rommelmarkten scan ik snel of er iets staat wat ik nog niet heb. Dat wordt steeds minder, want ik heb in de loop der jaren heel veel bij elkaar gevonden. Fondueborden, pizzaborden, wel 17 eierdopjes, pannenset, koekenpannen noem maar op.’
Maar het is opletten, legt ze me uit. ‘De ‘oude’ originele zijn het mooist. Nieuwe Boerenbont van de Blokker bijvoorbeeld heeft niet de goede kleuren; ik zie het vooral aan het bloemetje. Dat is gewoon niet mooi bij het nieuwe servies. Veel vrienden en bekenden en zelfs de timmerman helpen haar om de collectie aan te vullen.
Vindt Joke dat Myrabelle eigenlijk ook moet uitserveren op het Boerenbontservies? ‘Nee,’ zegt ze lachend, ‘daarvoor breekt er veel te veel bij ons. Dat zou alleen maar zonde zijn.’ Dus: als u servies met boerenbont-motief tegenkomt en oplet of het wel de ‘echte’ oude is dan weet u wie u er gelukkig mee kan maken.
Boerenbont informatie;
Het Boerenbontservies stamt uit het jaar 1834 waarin ‘Pottekeuning’ Petrus Regout in Maastricht een moderne, gemechaniseerde aardewerkfabriek oprichtte onder de zijn eigen naam. De fabriek stond, de fabriekspoort nog steeds, aan de oevers van de Maas in Maastricht wat een onuitputtelijke bron van kwalitatief goede rivierklei gaf. De moeder van Petrus Regout had een goedlopende winkel in glas en aardewerk wat hem de nodige kennis verschafte om goede zaken te doen in aardewerk.
Na 1800 worden glas en aardewerk steeds populairder. Petrus doet goede zaken en werkt hard, hij wil graag worden toegelaten tot de aristocratie. Hij krijgt zeker erkenning. Verschillende onderscheidingen vallen zijn deel, zelfs Willem II mag hij tot zijn persoonlijke vriend rekenen. Maar hij is, tot zijn grote frustratie, niet in de adelstand verheffen. Na zijn overlijden is de bedrijfsnaam ‘Petrus Regout’ omgedoopt tot “Sphinx”.
